Dag 11: 30 juli 2025
Om 6u45 loopt onze wekker af. Veel te vroeg natuurlijk als je pas om en rond 24u00 in je bed ligt. Maar ... een kermis is een geseling waard, zegt het spreekwoord. Hoewel een echte geseling is ons hotel niet. Zeg nu zelf:
Om 8u00 zakken we af naar de tuin van het Belgisch College voor ons ontbijt. Daar verkeren ze echt in een super gezellige kampsfeer met al hun campeertentjes.
Er is een veldkeuken en zelf douches buiten
Als we iets later de eindverantwoordelijke Sofie ontmoeten, kan Kobe het niet laten haar hartelijk te danken voor ons mooie logement dat zij regelde.
We zingen er op los met onze muzikanten. Het thema van gisteren bleek VREUGDE te zijn, en dat heeft er niet aan ontbroken gisteren bij Kobe. Niet bij het terugzien van enkele bekenden, niet bij zijn aanblik van Rome, het vaticaan en de Paus, en niet bij het zien van het hoteĺ en de slaapkamer.
Gisteren in de eucharistie op het Sint Pietersplein hoorden we terug het evangelie van Martha en Maria, zoals op de dag van ons vertrek (zie dag 1: 20 juli). Dat evangelie blijft ons achtervolgen als een les op onze pelgrimstocht. Vandaag staat ook onze persoonlijke zoektocht naar onze ware levensopdracht weer centraal: onze roeping, zoals in Turijn.
Voor Kobe is zijn roeping duidelijk: de anderen helpen in hun zorg voor hem en alle anderen met een beperking.
Na de eucharistie volgt een verwerkingspel met doe- en praatopdrachten over Hoop, bvb. Is hoop iets waar je zit op te wachten of ga je er actief naar op zoek? Maak samen een gedicht over Hoop? enz.
Na het verwerkingspel maken we nog een sanitaire tussenstop in het Hotel en zakken we af naar het stadscentrum van Rome voor een middagmaal en een bezoek aan de Engelenburcht. We eten deze keer Pizza op een klein terrasje in de stad.
Om 15u00 bezoeken we Engelenburcht met 3 andere deelnemers.
Het complex is niet volledig rostoeltoegankelijk, maar het zicht op Rome is vanop de tweede verdieping bijzonder mooi.
De burcht blijkt een rijkelijk versierde versterkte burcht van het Vaticaan die meer dan het bezoeken waard is.
Na het bezoek is het uiteraard tijd voor ... .. een ijsje. Jullie zien trouwens hoe Kobe reeds van mijn ijsje eet terwijl ik de foto neem. Foei, foei, en leuk dat hij dat vindt.
Na het ijsje lopen we nog even de stad in om de sfeer wat op te snuiven. Daarna gaan we iets eten op de terugweg. Het wordt het betere burgerrestaurant: Old Western.
Eens op de hotelkamer nemen we een douche en ligt Kobe reeds in dromenland rond 21u45. Hij zal er deugd van hebben na zijn korte nacht van gisteren. Ook ik hoop er iets na 23u00 in te liggen.
We kijken al verlangend uit naar morgen.
Reacties
Een reactie posten